سروده هایی هستند که زنان در ایام از دست دادن کسی به صورت انفرادی یا گروهی می خوانند و با آن سروده ها خود را تسلّی می دهند. این گونه سروده ها ، بخاطر احساس پرشور در آن و هم بخاطر اینکه عاطفه نقش اساسی در آن دارد از درونمایه بسیار قوی برخوردار است و آن قدر سوزناک است که انسان را سخت متأثر می سازد. سوگ سروده ها در واقع آرزوهای به خاک سپرده شده اند، و پژواک محرومیتها و حرمان هاست، در عین حال فریاد بلند آمالی هستند که بدان دست نیافته اند.